Δυο λόγια στον Νίκο Σιγάλα από τη συμμαθήτρια του

 

Για μένα ήσουν το τρυφερό και ευαίσθητο αγόρι από το σπίτι με τη γαζία, που μου διάβαζε τα ποιήματα που έγραφε και προσπαθούσε να με συνετίσει, στα προσωπικά μου.
Την επόμενη φορά που τα είπαμε, με περασμένα  τα 40, μου είπες χάρηκες που είχα πια ηρεμήσει…
Δεν θα  σου πω καλό ταξίδι. Το ταξίδι σου, που τέλειωσε πριν την ώρα του, το έκανες εδώ, και μέσα απ’ την καρδιά μου εύχομαι να σου ταίριαζε και να σου χάρισε μια ζωή όμορφη.

Η συμμαθήτριά σου, ΕΙΡΗΝΗ