Είναι, φαίνεσθαι, ειδέναι
Διαβάζω και γράφω σχεδόν όλη μέρα. Δεν είναι τυχαία η σειρά. Βλέπω και προσπαθώ να παρατηρώ τι συμβαίνει γύρω μου. Και τα αυτονόητα που παραλείπουμε αναζητώντας το εξαιρετικό, το μοναδικό.
Αυτονόητη η πρωινή φουρτούνα μέσα στον χειμώνα, την οποία μοιράζομαι μαζί σας, με το μικρό βίντεο.
Είπα να μοιραστώ μαζί σας και μερικές σκέψεις που έκανα, περιμένοντας να βράσουν οι φακές που ορέχτηκα.
Η ζωή μας είναι γεμάτη αντιφάσεις. Δημιουργημένες από την πραγματικότητα αλλά και επινοημένες ως «εργαλεία» προώθησης προσώπων ή σκοπιμοτήτων.
Για την ποιότητα των προσώπων, αν θέλετε ας το πούμε προσωπικότητα και για την ποιότητα των σκοπιμοτήτων, ας το πούμε συμφέρον, είναι όλα σχεδόν άμεσα αντιληπτά και διακριτά.
Το ειδέναι, είναι η τρίτη διάσταση της αντίφασης την οποία θα πω ακολούθως. «Πάντες οι άνθρωποι του ειδέναι φύσει ορέγονται», λέει ο Αριστοτέλης. Που θα πει ότι, όλοι οι άνθρωποι επιδιώκουμε τη γνώση.
Ας δούμε λοιπόν την αντίφαση, και πώς επιχειρείται η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και η χειραγώγηση της γνώμης μας.
Το ΕΙΝΑΙ, εκφράζει και είναι το συνώνυμο της αλήθειας, είναι η απτή πραγματικότητα.
Το ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ είναι το ψευδές, είναι η επιθυμητή και προβαλλόμενη εικόνα ή του εαυτού μας ή των πραγμάτων και καταστάσεων, που επιδιώκουμε και επιθυμούμε να γίνουν από τους άλλους αποδεκτές ως αληθείς.
Το φαινόμενο, είναι διαχρονικό, δεν αποτελεί σημερινή ανακάλυψη. Οι συγκυρίες, οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι ανάγκες των εποχών οδήγησαν να έχει καταστεί το φαίνεσθαι, η κυρίαρχη και πρώτη επιλογή, για όλους αυτούς που επιθυμούν την ποδηγέτηση και τον έλεγχο της γνώμης και της αντίδρασής μας.
Στα χρόνια που ζούμε η πολυεπίπεδη και πολύπλευρη πληροφόρηση και παραπληροφόρηση, με τη βοήθεια του απόλυτου «εργαλείου» του διαδικτύου μας δίνει την ψευδαίσθηση της γνώσης και της συμμετοχής στα δρώμενα.
Το ερώτημα: Γνωρίζουμε; Συμμετέχουμε; Μήπως κάποιες φορές αφήνουμε τους χειριστικούς του φαίνεσθαι και του ανύπαρκτου είναι να μας παρασύρουν;
Γίνανε κι οι φακές. Καλό βράδυ.
