Η παρακαμπτήριος Χώρα – Άγιος Σπυρίδωνας ήταν ένας δρόμος που συζητιότανε από την δεκαετία του 1970 και ο καθένας τον ήθελε βεβαίως για τους δικούς του λόγους, για να πάει επιτέλους εύκολα ο ίδιος και τα πραγματά του στο σπίτι του, για να αξιοποιηθούν σε οικόπεδα τα άχρηστα πια κτήματα.
Ήταν όμως και μερικοί που ήθελαν έναν δρόμο για να αποσυμφορηθεί ο κεντρικός δρόμος Χώρας Γαυρίου κυρίως τα τότε καλοκαίρια!
Στα τοπογραφικά που παράγγελνε ο κάθε ιδιοκτήτης με τα προς πώληση οικόπεδα, υπήρχαν δύο δρόμοι του τότε σχεδίου πόλεως, παράλληλοι με τον κεντρικό δρόμο Χώρας Μεσσαριάς που ξεκινούσαν κάτω από του Τρίκογλου το σπίτι και χάνονταν και οι δυο προς Μεσσαριά. Κάποιοι τοποθετούσαν τα πασαλάκια οριοθέτησης τους και κάποιοι τα βράδια τα ξήλωναν…
Τα χρόνια περνούσαν, η Χώρα μεγάλωνε προς τα έξω συνεχώς, εμείς αξιοποιούσαμε τη γη μας, οικοδομές ξεφύτρωναν παντού και για ρυμοτομικό και σχέδιο πόλεως κουβέντα καμιά, ούτε στη περιοχή αυτή αλλά ούτε βεβαίως και στους Ανεμόμυλους, άλλη αμαρτωλή ιστορία…
Το 1993, επί δημαρχίας Βούλγαρη, η ανάγκη για μία παρακαμπτήριο έγινε επιτακτική και όλοι στηρίξαμε τις ελπίδες μας στον τότε πολλά υποσχόμενο, πολύ δραστήριο και φιλόδοξο Δημοτικό Σύμβουλο Μανώλη Βάμβουκα που έλεγε σε όλους ναι, αλλά αυτός ανέβαινε και σε μπουλντόζες.
Ένα απόγευμα αφού συνεννοήθηκε με τους περισσότερους ιδιοκτήτες, ανέβηκε μαζί με τον οδηγό σε μία μπουλνόζα, έκανε κάτω από τον Άγιο Σπυρίδωνα και ακολούθησε το στενό δρόμο Λάμυρα – Χώρα. Οι ιδιοκτήτες έδιναν και λίγα τετραγωνικά τους για τον νέο δρόμο και η μπουλντόζα προχωρούσε. Για το χατήρι αγαπητού του ψηφοφόρου δεν μπήκε ευθεία σε κτήμα ως έπρεπε, αλλά με διπλή κάθετη στροφή προχώρησε μέχρι που σε μια αιμασά σταμάτησε και φώναξε το ιστορικό “Που πάω τώρα ρε παιδιά;”
Πιο κάτω ένας μπαξεβάνης πέφτει μπροστά από τις ερπύστριες φωνάζοντας “Πάνω από το πτώμα μου!” με το μπλα μπλα τον καταφέρνει.
και σε λίγο η μπουλντόζα με τον μέλλοντα Δήμαρχο πατάει την άσφαλτο του παλιού δρόμου στη στροφή του Καλιπέτη.
Για δεύτερο δρόμο ούτε λόγος, ο υπάρχον είναι μετά δυσκολίας ο μέσος όρος των δύο, αν περνούσε λίγος καιρός ακόμα, δεν θα περνούσε καθόλου, δεν είναι όσο πρέπει φαρδύς, κάπου είναι πάρα πολύ στενός, έχει απότομες στροφές αλλά είναι εξυπηρετικός και τώρα με τη δεύτερη άσφαλτο πάνω του πάρα πολύ ωραίος και αν μονοδρομηθεί θα λυθεί το κυκλοφοριακό πρόβλημα του καλοκαιριού.
Με αυτόν τον πολύ μελετημένο τρόπο ο Δήμαρχος Μανώλης Βάμβουκας έφτιαξε και άλλους δρόμους, ένας από αυτούς και ο δρόμος Χώρας Παραπόρτι και εδώ τρεχάματα και προχειρότητες αλλά τελικά έγινε και τώρα έμαθα και τα ευχάριστα ότι σε λίγο θα διορθωθεί και η απότομη κλίση του δρόμου έξω από το καλοκαιρινό σινεμά!
ο δύσκολος για περπάτημα απότομος δρόμος για το πάρκινγκ και το Παραπόρτι
Αν ζούσε ο άτυχος Μανώλης, θα πήγαινε ακόμα στη Σύρο κατηγορούμενος για τις διανοίξεις που έκανε τότε.
Δύσκολο να φανταστείς την Χώρα χωρίς την παρακαμπτήριο Νειμποριού Αγίου Σπυρίδωνα, τον δρόμο Χώρας Παραπόρτι και την προκυμαία και τον μώλο στο Παραπόρτι
Ένα μεγάλο μπράβο κι ένα ευχαριστώ στην κινηματογραφική λέσχη άνδρου
Που έγραψε Λίγα λόγια του αείμνηστο Μανώλη Βάμβουκα
Που έκανε τόσα μεγάλα έργα στο νησί μας και πολύ λίγοι το έχουν αναγνωρίσει
Στην δικιά μου γνώμη ο Δήμος του νησιού μας έπρεπε να βάλει το όνομα του σε ένα από αυτούς τους δρόμους 🙏🏽🙏🏽🙏🏽🙏🏽
Συμφωνώ με τον κ Θοδωρή Ζαννάκη.
Πέραν της αυτονόητης έκφρασης του σεβασμού μου προς τον Μανώλη Βάμβουκα (που με τίμησε με την φιλία του τα τελευταία χρόνια αν και στο παρελθόν είχαμε αρκετές διαφωνίες) θέλω να προσθέσω μια κρίσιμη παράμετρο , που δυστυχώς ο χρόνος ακύρωσε τους λόγους ύπαρξης της . Όταν λοιπόν λειτουργούσε με πληρότητα το εργοστάσιο εμφιάλωσης της ΣΑΡΙΖΑΣ στα Αποίκια αλλά και το ξενοδοχείο “ΠΗΓΗ” – του Νίκου Μανούσου – αλλά και το ίδιο το χωριό γινόταν ξακουστό για το ιαματικό νερό ενώ ταυτόχρονα η διάνοιξη της οδού πέραν των Αποικιών για να ενώσει και δ΄ώσει πρόσβαση στους Κατακαλαίους , την Βουρκωτή και την Μονή Αγίου Νικολάου, δημιουργήθηκε η ανάγκη να εξασφαλιστεί απρόσκοπτη και ταχεία οδική αρτηρία για τα μεγάλα φορτηγά της ΣΑΡΙΖΑΣ καθώς και για εκδρομικά λεωφορεία με επισκέπτες της Μονής Αγίου Νικολάου. Η ήδη διανοιχθείσα οδός που διέσχιζε τα χωριά Υψηλού , Στραπουργιές και Μένητες , εκτός του ότι ήταν στενή σχετικά και με αρκετές στροφές , ανηφόρες και κατηφόρες δεν μπορούσαν να είναι η εναλλακτική λύση. Τότε λοιπόν είχε προκύψει ως Πρόταση Μηχανικών η διάνοιξη ευθείας – κατά το δυνατόν – και επαρκούς πλάτους οδού , κατά το δυνατόν πλησιέστερα προς τα Αποίκια και με σύνδεση με την Επαρχειακή οδό λίγο πριν ή μετά την Κουμανή. Δυστυχώς το μέγεθος , το κόστος και η δυσκολία της συνενν΄όησης με τους ιδιοκτήτες των εμπλεκόμενων γεωτεμαχίων δεν το επέτρεψε να λάβει υλοποιήσιμη μορφή. Τότε λοιπόν η εναλλακτική αυτή διάνοιξη από την στροφή Καλλιπέτη μέχρι τον Άγιο Σπυρίδωνα εμφανίστηκε ως μια μερική λύση . Δυστυχώς το ανεπαρκές πλάτος και οι οξείες στροφές και γωνίες δεν βοήθησαν προς την αρχική ιδέα ενώ αργότερα το εργοστάσιο εμφιάλωσης σταδιακά απομείωσε την παραγωγή – άρα και την ανάγκη συχνών μεταφορών με φορτηγά – μέχρι την οριστική παύση της λειτουργίας του και την απαξίωση της μοναδικής βιομηχανικής / βιοτεχνικής μονάδας του νησιού μας ! Επίσης ποτέ ξανά δεν προτιμήθηκε από τα τουριστικά λεωφορεία η διαδρομή : Αποίκια – Βουρκωτή – Άρνη – Κατάκοιλος – Μπατσί αν και ήταν η πιο σύγχρονη χρονικά διάνοιξη , με επαρκές πλάτος και ασφάλεια , με καλές προσβάσεις σε σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος και τελικά συντομότερη και ασφαλέστερη από την γνωστή σε όλους οδό : Χώρας – Σταυροπέδα – Μπατσί – Γαύριο.
Ένα πράγμα ξέρω πως αυτός ο άνθρωπος αγαπούσε το νησί μας Και τον πονούσε καλύτερα από ένα Ανδριώτη
Τα πιο πολλά Έργα που έκανε έπρεπε να πατήσει πόδι και με πολλά ζόρια και μηνύσεις τα κατάφερε μια χαρά
Το τελευταίο του έργο ήταν να ενώσει το κάτω χωριό λιβάδια με το υπόλοιπο χωριό αλλά Δεν πρόλαβε να το τελειώσει
Οι πιο πολλοί δρόμοι είχανε να δουν μια καλή μέρα εδώ και χρόνια οι πιο πολλοί είχανε καταντήσει σαν χωματόδρομοι
Ευτυχώς όμως έχουμε τώρα έναν εξίσου δραστήριο Δήμαρχο Που προσπαθεί Να τα φτιάξει με πολύ δυσκολίες από την αντιπολίτευση
Και για το κυκλοφοριακό πρόβλημα Πρέπει να ρυθμιστεί Από το Δήμο και την αστυνομία Δεν μπορεί ένα λεωφορείο Τουριστικό πούλμαν να κλείνει το δρόμο και την κυκλοφορία Ή τα Ι.Χ. να παρκάρουν όπου θέλουν και όπως θέλουν για μια στιγμούλα όπως λένε