Σάββατο 9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
” Εν αρχή ην η Άνδρος για μένα. Από αυτό το νησί κατάλαβα τα ποιήματα, τη γεωμετρία, την αληθινή ζωγραφική, το τραγούδι ως κορίτσι, μια μεταφυσική που υπάρχει, αλλά δεν αποφασίζει.
Πρώτος με εισήγαγε ο Γλυνός, ο διπλανός μου στο σχολείο, γιατρός-ζωγράφος και διαμάντι που δεν κόβεται κι αστράφτει. Φτιάξαμε εδώ έναν «κύκλο χαμένων ποιητών» με τον Κανάκη και τον Κωστάκη τον Αλαφραγκή, χαράξαμε ονόματα Μουσών στις πέτρες, απαγγείλαμε τους μείζονες στον Αφανή και στην Αγιά Θαλασσινή, ξιφομαχήσαμε στο Μουσείο Γουλανδρή για το τι θ’ ακολουθήσει το μοντέρνο.
Ύστερα ο Παντελής Βούλγαρης και η Ιωάννα Καρυστιάνη με πήραν στα 19 με τον Γιώργο τον Γιαννάρα, τον αδελφικό μου μουσικό -που όλα τα ανακαλύπταμε παρέα- και ήρθαμε εδώ χειμώνα και παίξαμε στο θέατρο την Ποίηση και την Μουσική του Έρωτα.
Δημοτικό Θέατρο Άνδρου, 22/3/93, Ποιήματα για τον έρωτα, φωτ. Δημήτρη Γιαννίση
Τραγουδούσα εγώ πολύ μικρούλης και διάβαζαν σαν μάγοι και ιερείς ο Καταλειφός και η Μπαζάκα, η Ιγγλέση και η Κοταμανίδου, ο Σταύρος Παράβας και ο Τάρλοου.
Δημοτικό Θέατρο Άνδρου, 22/3/93, Ποιήματα για τον έρωτα, φωτ. Δημήτρη Γιαννίση
Μια αξέχαστη βραδιά που με έκανε άλλο. Ο Δημήτρης με φιλοξένησε στο σπίτι του Καραγάτση και της Νίκης, γίναμε φίλοι με τον ίδιο και τη Μαρίνα και πέρασα στη δεύτερη φάση του έρωτα με το νησί, την Εμπειρίκια και πεζοπόρο. Μου ‘δωσαν και το κλειδί κάποιαν άνοιξη κι έγραφα και πεζοπορούσα, πήγα στα χωριά, γνώρισα γέρους ναύτες στη Λέσχη Ανδρίων, ανέβηκα μέχρι τον Ευδόκιμο, στην Πανάχραντο. Τον μοναχό που λάτρεψε αργότερα ο Τζιμάκος. Διάβασα όλο τον Εμπειρίκο κι όλον τον (κατά Ρασούλη) Καΐρη.
Σάββατο 9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
Μετά ο Γεραρής, ο πιο τρελός κι ωραίος συνοδοιπόρος. Με το μπουζούκι, την κιθάρα και το θέατρο να του μαθαίνουν τον αληθινό κι αρχαίο νόμο. Και η υπέροχη οικογένειά του, το τέλειο Ελσάκι, κόσμος ολόκληρος αγάπης κι ομορφιάς, με τόσα τραγούδια μου εντελώς δικά της. Και η Δάφνη, με το βαλσάκι της και την θαλασσινή άνω τελεία της.
Σάββατο 9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
Σήμερα θα το ξαναπώ επιτέλους, στο θέατρο που βασιλεύει πάλι ο Βούλγαρης, μαζί με όλα τα τραγούδια που κρύβουν από πίσω κι άλλον φίλο μου. Την Κίου, την Όλγα, τη Στέλλα, τον Κοκκίνη, τον Τζίμη και την Αθηνά, την Μίκα και την Ευτυχούλα, τον Μιχαλάκη τον Μπάστα, την Ελενίτσα, τον Βαγγέλη Γερμανό και τη Χρυσούλα, τον Αλέξανδρο και την Τρίχρωμη, τον Βασίλη Νικολαΐδη.
Σάββατο9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
Κι αύριο, ξανά στο ίδιο θέατρο, θα πω μόνο τα παιδικά μου στα παιδιά τους. Έφερα, άλλωστε και το Ιολάκι μαζί μου. Να της δείξω το νησί που αγάπησα πολύ, τους ανθρώπους που θα ήθελα να είμαι μαζί τους κάθε μέρα, το φεγγάρι και τον άνεμο που με έκαναν αυτόν και όχι άλλον. Ταξιθέτρια η κόρη του Γλυνού, Ιφιγένεια.
Σάββατο9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
Και θα ανεβεί να πει ένα τραγούδι η κόρη του Γεραρή, η Έλλη.
Και οι περισσότεροι απ’αυτούς που ανέφερα, από κάτω -χορωδία. Οι άλλοι -όσοι δεν είναι πια εδώ ή δεν μπόρεσαν να έρθουν- στίχοι που θα ανεβαίνουν στην Πανσέληνο.”
Φοίβος Δεληβοριάς
Σάββατο9/8/25 συναυλία , ανοικτό θέατρο
Πολύ όμορφη η συναυλία του Φοίβου Δεληβοριά που παρακολουθήσαμε στις 9/8/25 στο πολύ όμορφο θεατράκι της Ανδρου που παρευρεθήκαμε ως επισκέπτες. Όμως ο κατά τα άλλα συμπαθής, κ Δεληβοριάς καλό θα ήταν να προσέχει λίγο περισσότερο το κοινό που απευθύνεται καθώς ανάμεσα στα τραγούδια που είπε, ακούστηκαν κάποιοι απαράδεκτοι στίχοι και δεδομένου ότι υπήρχαν και μικρά παιδιά μέσα στο κοινό, θα έπρεπε τουλάχιστον να σεβαστεί αυτή την συνθήκη. Δεν αρκεί μόνο η μουσική και τα τραγούδια αλλά κυρίως το ήθος το οποίο… πήγε περίπατο το συγκεκριμένο βράδυ. Και αναφέρθηκε και στη γενοκτονία της Γάζας, είναι όλα λίγο κάπως μπερδεμένα στο μυαλό του Φοίβου; Καλλιτέχνης δεν είναι μόνο περσόνα και τραγουδάκια για γκομενίτσες αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Κυρίως ηθικό ανάστημα. Ή το έχεις ή όχι.