Άνθρωπος εξ φύσεως δούλος ουδείς δανείζομαι αυτή την φράση των στωικών για να αναφερθώ στην ελευθερία τη δική μου αλλά και του καθενός από εμάς να εκλεγεί, να εκλέγεται αλλά κυρίως να παραιτείται από τα κοινά όταν η διαχείριση αυτών δεν συνάδει με τις αξίες, πεποιθήσεις και γενικότερα με τον τρόπο ζωής που διάγει. Η παραίτηση μου λοιπόν, προϊόν ωριμου σκέψεως έρχεται να επικυρώσει σε εμένα προσωπικά ότι δεν υπήρξα και δεν θα υπάρξει δούλος των πολιτικών μου παθών και προσωπικών μου φιλοδοξιών. Όντας ηλεκτρολόγος η αρχική μου απόφαση για κάθοδο στις δημοτικές εκλογές στηρίχθηκε στην απόφαση μου να φωτίσω την δική μου ζωή, των συμπολιτών μου και κυρίως των παιδιών μου, να πράξω εν ολίγοις ότι γνώριζα ως τώρα καλά, εξασφαλίζοντας στο μετρο του εφικτού και του δυνατού το καλύτερο δυνατό για την Άνδρο. Στην διάρκεια όμως της πορείας αυτής που ξεκίνησε με ανεπάρκεια γνώσεων και εμπειρία αλλά με πολλη όρεξη και με την καλύτερη προαίρεση να μάθω και να προσφέρω ανιδιοτελως, έπιασα τον εαυτό μου να μετέχει σε συνεδριάσεις που κάθε άλλο παρά δημοτικο συμβούλιο θύμιζαν ,να εγκλωβίζεται σε αψιμαχίες εν τω κενώ. Η Άνδρος είναι ένας μικρός τόπος ικανός όμως να αντέξει την πολυφωνία και τον πλουραλισμό των ιδεων. Οφείλουμε να καλωσορίζουμε κάθε μικρό και μεγαλο έργο, κάθε καινούριο σχολείο καθετί που προαγει το συνολικό βιο εν τέλει. Διχοτομικες λογικές , πρωσοπολατρείες , τοπικισμοί δεν θα πρέπει να διέπουν την λειτουργία ενός δήμου. Θα κλείσω λέγοντας ότι όταν ενώνουμε τις φωνές μας ο τόπος μας βρίσκει ρυθμό, όταν διχαζόμαστε κινούμαστε προς το άγνωστο
