Οι τρεις παραστάσεις του έργου «Ένα παράξενο πρωτοχρονιάτικο ταξίδι» που προσέφερε στους μαθητές των σχολείων του νησιού η ΑΜΚΕ Φίλοι Φεστιβάλ Άνδρου αποτέλεσαν ένα πολιτιστικό γεγονός με ουσιαστικό παιδαγωγικό και κοινωνικό αποτύπωμα.
Από τα ξαφνικά πολλά παιδιά ταράχτηκαν οι μόνιμοι και σταθεροί κάτοικοι της Αγοράς, οι γάτες
Δεν επρόκειτο απλώς για μια ευχάριστη θεατρική εμπειρία, αλλά για μια συνάντηση των παιδιών της Άνδρου με το ζωντανό, ποιοτικό θέατρο, στο ίδιο καλλιτεχνικό επίπεδο με αυτό που παρουσιάζεται σε κορυφαίους πολιτιστικούς χώρους της χώρας. Το γεγονός ότι οι μαθητές παρακολούθησαν μια παράσταση που παίζεται και στο Μέγαρο Μουσικής έχει ιδιαίτερη σημασία.
Καταρχάς, καταρρίπτει έμπρακτα την αντίληψη ότι η υψηλή τέχνη αφορά μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα. Τα παιδιά του νησιού είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με μια επαγγελματική παραγωγή υψηλών προδιαγραφών, με ποιοτικό κείμενο, σκηνοθεσία, ερμηνείες και αισθητική. Έτσι, το θέατρο δεν παρουσιάστηκε ως κάτι «δευτερεύον» ή «σχολικό», αλλά ως μια ζωντανή μορφή τέχνης με αξία, κύρος και συναισθηματική δύναμη.
Αυτή η εμπειρία λειτουργεί ενδυναμωτικά, καλλιεργώντας την αυτοπεποίθηση των παιδιών και την αίσθηση ότι και ο δικός τους τόπος μπορεί να αποτελεί χώρο πολιτισμού πρώτης γραμμής. Παράλληλα, οι παραστάσεις συνέβαλαν ουσιαστικά στη μύηση των μαθητών στην τέχνη του θεάτρου. Μέσα από την αφήγηση, τη φαντασία, το χιούμορ και τα μηνύματα του έργου, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη θεατρική γλώσσα και τη μαγεία της ζωντανής σκηνικής πράξης.
Το θέατρο, σε αντίθεση με την οθόνη, απαιτεί προσοχή, συμμετοχή και συναισθηματική εγρήγορση. Οι μαθητές δεν ήταν παθητικοί θεατές, αλλά συνοδοιπόροι σε ένα «παράξενο ταξίδι», που τους προσκάλεσε να σκεφτούν, να νιώσουν και να ονειρευτούν. Αυτή η πρώτη ή ενισχυμένη επαφή με το θέατρο μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο για μια διαρκή σχέση με την τέχνη, ενισχύοντας την κριτική σκέψη, την ενσυναίσθηση και τη δημιουργικότητά τους.
Τέλος, η πρωτοβουλία αυτή συνδέεται βαθιά με την ιδιαίτερη ταυτότητα της Άνδρου, της «αντισυμβατικής, με την έννοια της ξεχωριστής Κυκλαδίτισσας», όπως εύστοχα ανέφερε μέλος της παράστασης. Η Άνδρος, με τη μακρά πολιτιστική της παράδοση, τη φύση, την αρχιτεκτονική και τους ανθρώπους της, δεν ακολουθεί στερεότυπα. Με δράσεις όπως αυτή, επιβεβαιώνει τον ρόλο της ως νησί που επενδύει στην παιδεία και τον πολιτισμό, ανοίγοντας ορίζοντες στις νεότερες γενιές.
Οι παραστάσεις δεν ήταν απλώς ένα εορταστικό γεγονός, αλλά μια πράξη ουσιαστικής πολιτιστικής αποκέντρωσης και ένα δώρο γνώσης και έμπνευσης προς τα παιδιά της Άνδρου, που αποτελούν το μέλλον του τόπου.
