Όταν στο τέλος του καλοκαιριού αναρωτιόμασταν στη Κινηματογραφική Λέσχη τι μέλλει γενέσθαι την αβέβαιη τούτη χειμωνιάτικη περίοδο, ήμουν πρώτος που με τόσα κατ’ οίκον θεάματα στο μυαλό, πρότεινα να κλείσει η Λέσχη όπως έκανε υποχρεωτικά τους δύο προηγούμενους χειμώνες, αλλά ευτυχώς ο μοναδικός, όλοι οι άλλοι, ο Σωκράτης , ο Νίκος, η Μαριλένα και η Έφη συμφώνησαν ότι πρέπει να συνεχίσουμε τις προβολές.
Το πόσο άδικο είχα φάνηκε το Σάββατο το βράδυ 30 Οκτωβρίου 2021 που στο Δημοτικό Θέατρο ήρθαν Χωραΐτες, Μεσαριανοί, δύο από το Γαύριο, μια παρέα νέων εκπαιδευτικών, όλοι με τα πιστοποιητικά τους στο τηλέφωνο, κάθησαν, ταξίδεψαν με τη πρώτη ταινία του Κώστα Γαβρά και ανέβηκαν συζητώντας τον πεζόδρομο της Αγοράς.
Ίσως να είναι αυτή η προσφορά της Κινηματογραφικής Λέσχης, να συνεχίσουμε με δυνατές ταινίες, σε τέτοιο δύσκολο καιρό, να φέρνουμε έστω και λίγο κόσμο μέχρι κάτω στην έρημη Χώρα.
Το έχει ανάγκη το καλό σινεμά η Ανδρος. Ειδικά το Σάββατοβραδο είναι μια όαση μέσα στη μεγάλη ερημια της παλιάς Χώρας και όχι μόνο. Κλειστά σπίτια, λίγα τα παράθυρα με φως. Σκεφτειτε ότι σε αυτή την αίθουσα δεκαετία ’60 και’70 προβλήθηκαν όλες οι μεγάλες επιτυχίες της εποχής. Καθημερινά 2 παραστάσεις 7-9μμ (Απογευματινή) και 9-11μμ (βραδινή). Τις δε Κυριακές και εορτές η προβολή ξεκινούσε από τις 3μμ το μεσημέρι και κάποιες φορές ειδικά της Θεοσκεπαστου από τις 1μμ. Την δε περίοδο της Χούντας οι μαθητές της Χώρας δεν μπορούσαν να δουν ταινία γιατί το φιλμ έπρεπε να περάσει από επιτροπή καθηγητών και να πάρει έγκριση ότι είναι κατάλληλο για αυτούς. Υπήρχε δε και ειδική σήμανση στο ταμπλό με τις φωτογραφίες του έργου. “Επιτρέπεται δια μαθητας”. Όλα αυτά βέβαια σήμερα φανταζουν παραμύθια αλλά αυτή ήταν η ζωή μας σχετικά με τον σινεμά στα παιδικά μας χρόνια. Η αίθουσα αυτή πρέπει να μείνει ανοικτή παση θυσία και ας έχει λιγοστεψει ο κόσμος. Η κινηματογραφικη Λέσχη από το 1995 προσπαθεί, ας βοηθήσουν και λίγο περισσοτερο οι θεσμοί.
Ευχαριστουμε πολυ !