Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο Ερίκ Ρομέρ, ο Γκιγιόμ Μπρακ σκηνοθετεί μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή ιστορία με ήρωες που κινούνται φαινομενικά στο ίδιο σημείο αλλά που έρχονται με έναν απρόσμενο τρόπο αντιμέτωποι με όσα τους κρατούν πίσω. Κινούμενοι από τις ορμές και τα νεανικά τους θέλω, αναγκάζονται να επικοινωνήσουν και να κινηθούν με τρόπους που λίγες μέρες νωρίτερα ούτε που φαντάζονταν. Τι επιφυλάσσει γι’ αυτούς η μοίρα αυτού του καλοκαιριού;
Όταν το αμάξι χαλάσει, η παρέα θα κολλήσει για μερικές μέρες σε μια κατασκήνωση. Ο Φελίξ θα προσεγγίσει την Αλμά. Ο Σερίφ θα βρει εκεί μια συναισθηματική πρόκληση που ίσως τον πάει για πρώτη φορά παραπέρα. Κι ο Έντουαρντ θα επιτρέψει στον εαυτό του να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα από μια αφήγηση μικρών, χαλαρών επεισοδίων δίχως μεγάλες συγκρούσεις και δίχως αγκίστρωση σε αυστηρές δομές πλοκής. Παρά με την κάμερα του Μπρακ να ακολουθεί τα σώματα των ηρώων και των ηρωίδων του καθώς μαθαίνουν να επικοινωνούν και συνυπάρχουν μεταξύ τους, με σιωπές, με βλέμματα, με ρυθμό, κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο ή κάτω από το απαλό σκοτάδι που τους κάνει να δουν τα πάντα με άλλες αποχρώσεις.
Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου και μια θέση στη δεκάδα του 2021 των Cahiers du Cinema για μια ταινία που δεν νιώθει ποτέ την ανάγκη να επιτεθεί στον θεατή ή να βροντοφωνάξει τις θέσεις της, παρά να μας προσκαλέσει σε μια διαδρομή γεμάτη vibes, σε αμήχανες συναντήσεις και σε αξιολάτρευτα άτσαλα καραόκε. Είναι, απλά, το καλοκαίρι.
